Absorptie van röntgenstraling door kristallen is afhankelijk van de samenstelling van het materiaal en van de weglengte van de bundel door het kristal. Een bolvormig kristal absorbeert uiteraard ook maar doet dat voor alle reflecties 'op een voorspelbare manier'. Hierdoor is een bolvormige polyeder de ideale vorm van een kristal, zeker wanneer de absorptie aanzienlijk is.
Er kan voor absorptie gecorrigeerd worden. Hier geldt echter dat voorkomen beter dan genezen is. De combinatie van naald- of plaatvormige kristallen en een hoog absorberend materiaal moet men altijd proberen te vermijden.
Mocht het vanwege sterke absorptie nodig zijn een analytische absorptie-correctie toe te passen, dan is een nauwkeurige beschrijving van de uitwendige kristalvorm noodzakelijk, en is een regelmatige vorm wél vereist. Dan voldoet een kristal met gladde vlakken en strakke (evenwijdige) ribben uitstekend, maar net zo goed (of zelfs beter) een (onregelmatig) kristal dat tot een bol of cylinder is geslepen.