Promotor: Prof. dr. P.T. Beurskens
Copromotor: Dr. R. de Gelder

Een kristal bestaat uit een zeer symmetrisch opgebouwd geheel van eenheden met atomen en moleculen. De éénkristal-röntgendiffractie is een methode om informatie over de structuur van deze eenheden te verzamelen. Een kristal verstrooit röntgenstraling in specifieke richtingen (reflecties) die informatie over de geometrie van een eenheid bevatten. Door de intensiteit van de reflecties te vergelijken ontstaat een beeld van de symmetrie. Zouden ook de fasen van de reflecties bekend zijn, dan zou het betrekkelijk gemakkelijk zijn om de exacte positie van de atomen vast te stellen. Dit was tot nu toe alleen mogelijk bij kleine en middelgrote structuren.

De kristallografiegroep van de KU Nijmegen heeft een methode ontwikkeld om met behulp van bekende kristalstructuurfragmenten ook de geometrische code van eenheden met een slechte kristalkwaliteit te "kraken". Israël beschrijft het onderzoek dat ertoe heeft geleid dat nu tachtig procent van de kristalstructuren vast te stellen is.