Inleiding

Met behulp van éénkristal-röntgendiffractie is het mogelijk nauwkeurige informatie te verkrijgen over de driedimensionale (molecuul)struktuur van chemische verbindingen. Voorwaarde voor het toepassen van de techniek is de aanwezigheid van een geschikt kristal. Laten we aannemen dat U bij Uw onderzoek de resultaten van een röntgenanalyse wilt gebruiken. U heeft bovendien een stuk glaswerk met daarin het resultaat van een bewuste of onbewuste kristallisatie. De vraag komt dan waarschijnlijk bij U op of één of meerdere van de verkregen kristallen met enige kans op succes aangeboden zouden kunnen worden voor röntgenanalyse. Wanneer U de inhoud van dit stuk gelezen heeft, zult U in de meest voorkomende gevallen het antwoord op deze vraag zelf kunnen geven.

Er wordt niet ingegaan op de vraag wanneer en waarom een struktuurbepaling zinvol kan zijn, hoe men moet kristalliseren (rust, reinheid, regelmaat) of hoe de keuze van tegen-ionen, oplosmiddel, zware atomen en derivaten doorwerkt in de uiteindelijke struktuurbepaling.

Wanneer is röntgenanalyse mogelijk?